Sonbahar Üzerine Yazılmış 5 Mükemmel Şiir

Sonbahar mevsimi birçok yazarın ve şairin yazılarında konu olmuştur. Hazır sonbahar da gelmişken ruhumuzu anlatan bu şiirlere bir göz atalım.

• Cahit Külebi, Sonbahar Geliyor

Sonbahar geliyor serçe

Yuvanı ne yapacaksın?

Ayva çiçek açmadan önce.

Meyvelerin içi geçecek

Rüzgâr başka çeşit esecek

Yağmurlarla ıslanacaksın.

Halbuki ne kadar sıcaksın

• 2. Ataol Behramoğlu, Eylül Sabahının Serinliği

Eylül sabahının serinliğini

Yaprakların serinliğini

Ciğerlerime dolduruyorum

Sessizlik ve serinlik

Birleşiyor

Yıkanmış güvercinler

Ve çok uzakta bir tren sesi

Her zaman yeniden başlamak duygusu

Doğuyor içimde

Her uyanışımda

Düşmanlarımı bağışlıyorum

Daha çok seviyorum dostlarımı

Her uyanışımda

Eylül sabahının serinliğini

Yaprakların serinliğini

Yüreğime dolduruyorum

Atilla İlhan Adım Sonbahar

nasıl iş bu

her yanına çiçek yağmış

erik ağacının

ışık içinde yüzüyor

neresinden baksan

gözlerin kamaşır

oysa ben akşam olmuşum

yapraklarım dökülüyor

usul usul

adım sonbahar

•  Oktay Rifat, Sonbaharda Buluşma

Parmakların ucuyla arkaya attığın

saçlarının sonbaharına düştüm

elimi tut, yalnızlığımı okşa

gözünün izi kalsın gözümde…

Aynada ki sûretine sar beni

Gamzen açan kır çiçeği

üzerinde idi acılarım

sen rengini kokladın

ben kokusunun rengini

Sonbahar akşamına sar beni

Seni hangi ömrümle sevdiğimi

bir güz yağmurları bildi

bir de saçlarına düşen sonbahar

kahve falına resmini kim çizdi?

Üşüdüm yağmuruna sar beni

Hasretime vaha, çölüme serap ol

kendine başka anlam bulsun intihar

son istasyonda beklerken ömrüm

seni sevdim, ne söylesem, hepsi inkâr

Giderken, elvedana sar beni

• Metin Altıok, Sonbahar

Sonbahar -ki acının değişmez dipnotudur-

Sesinin solgun göğünde

Küçük bir yıldızla bir harfi tutuşturur.

Savrulur her yana kavruk kelimelerle,

Yüreğini acıyla buruşturur.

Bakışının pasıyla zırhlanan dünya,

Binlerce pıtrak yapıştırır yüzünün kumaşına

Sonbahar -ki doyumsuz bir aşkın sonudur.

• Ahmet Uysal, Güz Gömleği

Güz gömleği giydi şiir

Hüzün sanıyor görenler

Açık kalmış bir düğmesi

Ki rüzgâr girsin diyedir

Cebinde yağmur kokusu

Bir tutam kurutulmuş ot

Yeni bir imge arıyor

Onunla, ince akan su

Bir kadın eli değmiştir

Belki de yıllar öncesi

Saklar durur unutamaz

O gömleği giydi şiir